Toos van der Sterren werd geboren in Haps op 4 mei 1906. Uit een interview blijkt dat een blindedarmontsteking en de bemoeienis van een pastoor voor haar de directe aanleiding waren om het beroep van verloskundige te kiezen. Ik citeer: “In het ziekenhuis in Den Bosch waar ik lag voor de blindedarm, zag ik de verpleegsters bezig en toen dacht ik zo, dat wil ik ook wel worden. Een bevriende pastoor raadde mij aan om vroedvrouw te worden want dan ben je eigen baas en kun je zelfstandig werken. Toen ik met dat plan bij mijn vader aankwam keek hij me aan en zei: potverdorie, een vroedvrouw, ge kunt ’s morgens nog eens niet uit je bed komen om naar de kerk te gaan”. Op 22-jarige leeftijd slaagde zij aan de vroedvrouwenschool in Heerlen. Om ervaring op te doen werd juffrouw van der Sterren te werk gesteld in verschillende delen in Nederland zoals in Helden, Drunen en zelfs in het woonwagenkamp in Eindhoven. Aanstaande moeders stelden haar hulp in die tijd nog niet altijd op prijs omdat ze nog zo jong was. Door een advertentie in de Verloskundige Gids kwam ze in 1932 in Udenhout terecht. De toen 26-jarige trad in dienst bij dokter Lobach. Ook Berkel-Enschot behoorde tot haar werkgebied. Zij kreeg haar vaste aanstelling midden in de crisisjaren. Grote werkloosheid, grote gezinnen en armoede.
Toos van der Sterren kreeg hier al snel de toenaam ‘De Ster’, die de eerste jaren alles per fiets aflegde, daarna vele jaren alles per brommer en tenslotte een Citroën Dyane kocht.
En in het begin dat allemaal voor fl. 9,–want dat was de prijs voor een bevalling incl. nazorg.
Ze stak de ene sigaret (van het merk Laurens nr. 10; een geel pakje, u kent het wellicht nog) met de andere op. Zij rookte dat merk als enige in Udenhout. Ze had ook de bijzondere gave om bij brandwonden pijn weg te nemen door ‘te overlezen’. Zij was ook bekend om de vele koppen koffie die zij dronk.
Op 3 november 1957 vierde juffrouw Van der Sterren haar zilveren jubileum in Udenhout. Op dat moment had zij al 3605 baby’s ter wereld geholpen.
Zie voor het grotere verhaal en meer foto’s “Unentse Sprokkels 17” (2020).
